
کاش آسمان حرف کویر را می فهمید و اشک خود را نثار گونه های خشک کویر می کرد کاش دل ها آنقدر خالص بودند که دعاها قبل از پایین آمدن دستها مستجاب می شدند . کاش مهتاب با کوچه های تاریک شب آشناتر بود . کاش بهار آنقدر مهربان بود که باغ را به دست خزان نمی سپرد کاش در قاموس غصه ها ، شکوه لبخند در معنی داغ اشک گم نمی شد کاش مرگ معنای عاطفه را می فهمید کاش کاش کاش ....
نظرات شما عزیزان:
|